Süpermarketin atıştırmalık reyonunda duruyorsun. Ayaklarınızın altında yatan küçük çocuğunuzdur (sizin tarafınızdan) hayır, Külkedisi meyveli atıştırmalıkları yiyemeyecekleri konusunda bilgilendirilmiştir. Yüzleri kırmızı ve mor arasında bir gölgeye döndü. Otoparkın en uzak noktalarından bile duyulabilen bir çığlık atarken yumrukları öfkeyle zemine vuruyor. Yerde bir delik açılmasını ve sizi yutmasını umutsuzca dilerken, diğer alışverişçiler bu manzaraya şaşkınlıkla bakıyorlar.

Öfke nöbeti biraz farklı bir biçim almış olsa da, birçok ebeveyn buna benzer bir senaryo yaşamıştır; ağlamak, vurmak, tekmelemek, tekmelemek, bir şeyler fırlatmak ve nefes tutmak, hepsi popüler öfke nöbeti teknikleridir.

Çocuklarda, özellikle erken dönem bazen "korkunç 2'ler" olarak adlandırılan - çocuklar hala etkili bir şekilde iletişim kurmayı öğrenirken, öfke nöbetleri son derece yaygındır, özellikle 1 ila 4 yaşları arasında. Küçük çocukların yarısından fazlası, hayal kırıklıklarını dışa vurdukları ve kontrol eksikliklerini protesto ettikleri için haftada bir veya daha fazla öfke nöbeti geçireceklerdir.

Yeni yürümeye başlayan çocuk repertuarının normal bir parçası olmalarına rağmen , öfke nöbetleri ebeveynler için üzücü olabilir. Nadiren ortaya çıktıklarında, öfke nöbetleri önemli değildir ve en iyi şekilde göz ardı edilir. Düzenli veya yoğun hale geldiklerinde, ebeveynlerin onlara neyin neden olduğunu araştırmaları ve onları durdurmanın yollarını bulması gerekir.

Öfke nöbeti tetikleyicileri

Bazı çocuklar, özellikle yoğun, hiperaktif veya huysuz çocuklar veya yeni ortamlara iyi uyum sağlayamayan çocuklar olmak üzere, öfke nöbetlerine daha yatkındır. Çoğu yeni yürümeye başlayan çocuk için öfke nöbetleri, hayal kırıklıklarından kurtulmanın ve sınırlarını zorlamanın bir yoludur (Gerçekten yüksek sesle bağırırsam annem bana o oyuncağı alır mı?).

Susam Sokağı'nı seyrederken banyo yapmalarını istemekten, en sevdikleri doldurulmuş hayvanı küçük bir kardeşle paylaşmalarını istemeye kadar en küçük şeyler küçük çocukları harekete geçirebilir. Değişim içeren herhangi bir durum bir öfke nöbeti doğurabilir. Denkleme yorgunluk veya açlığı ekleyin ve tolerans eşikleri daha da düşük olan çocukların sinir krizi geçirmeleri daha olasıdır.

Çığlık Nasıl Durdurulur

Öfke nöbetini durdurmanın eyeni yürümeye başlayan çocuk iğinde sürekli öfke nöbetine girecek.

Bir öfke nöbetini etkisiz hale getirmenin ilk adımı, kendi öfkenizi kontrol altında tutmaktır. İkiniz de birbirinize bağırıyorsanız, çocuğunuzla hiçbir yere varamazsınız. Çocuğunuza şaplak atmak da iyi bir seçenek değildir ve öfke nöbetini daha da kötüleştirir. Derin bir nefes alın, duygularınız üzerinde kontrol sahibi olun ve ardından çocuğunuzu sakin ama kararlı bir şekilde öfke nöbetlerinin kabul edilebilir bir davranış olmadığını onlara bildirerek disipline edin.

Çocuğunuz hala sakinleşmiyorsa ve öfke nöbetinin sadece dikkatinizi çekmek için bir oyun olduğunu biliyorsanız, teslim olmayın. Süpermarkette çığlık atan yürümeye başlayan çocuğunuzu sürükleyerek yürümek zorunda kalsanız bile, öfke nöbetini görmezden gelin. Söylemesi yapmaktan daha kolay, ancak silahlarınıza bağlı kalın ve sonunda süre azalacak ve ciddi olduğunuzu ve bunun işe yaramayacağını anlayacaklar. Çocuğunuz öfke nöbetinin onları hiçbir yere götürmediğini anladığında, çığlık atmayı bırakacaktır.

Çocuğunuz teselli edilemez veya kontrolden çıkacak kadar üzgünse, onu sakinleştirmek için sıkıca tutun. Onlara nazikçe onları sevdiğinizi ama onlara istediklerini vermeyeceğinizi söyleyin. Bu işe yaramazsa, onları durumdan çıkarın ve sakinleşmeleri için bir veya iki dakika mola verin. Mola süresi için genel kural, çocuğun yaşına göre yılda bir dakikadır.

Kontrolünüzü kaybettiğinizi düşünüyorsanız, ara vermeniz de sorun değil. Bebeğinizi beşik veya oyun parkı gibi güvenli bir yere koyun ve yeniden toparlanması için birkaç dakika ayırın. Başka bir odaya gidin ve müzik dinleyin, bir arkadaşınızı arayın veya rahatlatıcı bir şeyler yapın.

Öfke nöbeti önleme taktikleri

Bir öfke nöbeti başladıktan sonra durdurmak yerine, şu ipuçlarını izleyerek önleyin:

• Öfke nöbetlerinin patlak vermesi muhtemel durumlardan kaçının. Günlük rutinlerinizi mümkün olduğunca tutarlı tutmaya çalışın ve aktivitelerini değiştirmeden önce çocuğunuza beş dakikalık bir uyarı verin.
• Yeni yürümeye başlayan çocuğunuzla iletişim kurun. Ne söylediğinizi anlama yeteneklerini küçümsemeyin. Onlara günün planını anlatın ve sürprizleri en aza indirmek için rutininize bağlı kalın.
• Siz ayak işlerini yaparken çocuğunuzun yanına bir oyuncak veya yiyecek almasına izin verin. İşgalde kalmalarına yardımcı olabilir.
• En ufak bir tahrikte patlamaması için dışarı çıkmadan önce çocuğunuzun iyi dinlenmiş ve beslenmiş olduğundan emin olun.
• Sınırsız cazibeleri bir kenara bırakın (örneğin, şekerlemeleri yemek saatine yakın mutfak tezgahının üzerinde bırakmayın), böylece savaşlara yol açmazlar.
• Yürümeye başlayan çocuğunuza biraz kontrol verin. Çocuğunuzun arabaya hangi kitabı getireceğini veya öğle yemeği için ızgara peynir mi yoksa fıstık ezmesi ve jöle mi istediğini seçmesine izin verin. Bu küçük seçimler sizin için pek bir fark yaratmayacak, ancak çocuğunuza kendi hayatı üzerinde en azından bir miktar kontrolleri varmış gibi hissettirecek.
• Savaşını seç. Bazen, özellikle küçük şeyler söz konusu olduğunda, biraz pes edebilirsiniz. Çocuğunuzun fazladan 15 dakika televizyon izlemesini mi yoksa 30 dakika boyunca çığlıklarını dinlemesini mi tercih edersiniz?
• Dikkatini dağıt. Küçük bir çocuğun dikkati geçicidir ve başka yöne çevrilmesi kolaydır. Çocuğunuzun yüzü bu şekilde kırışmaya ve kızarmaya başladığında, bir kitap açın ya da tam bir öfke nöbetine dönüşmeden önce parka yürüyüşe çıkmayı teklif edin. Bazen mizah dikkati dağıtmanın en iyi yoludur. Çocuğunuzun aklını onu üzen şeyden uzaklaştırmak için komik bir surat yapın, bir fıkra anlatın veya bir yastık savaşı başlatın.
• Çocuğunuza hayal kırıklığıyla başa çıkmanın başka yollarını öğretin. Konuşabilecek yaşta olan çocuklara çığlık atmak yerine sözlerini kullanmaları hatırlatılabilir.

Çocuğunuzu doğru yaptığı için övün. Normalde bir öfke nöbetini tetikleyecek bir durumda sakin kaldıklarında, onlara öfkelerini kontrol etme konusunda iyi bir iş çıkardıklarını söyleyin. Bebeğinizi disipline ettiğinizde bile, ne olursa olsun onu sevdiğinizi bilmelerini sağlayın. Olumlu yorumlar benlik saygısını artırmaya yardımcı olur.

Öfke nöbetleri daha sık hale geliyorsa, 4 yaş civarında durmadıysa veya çocuğunuz onlara veya başkalarına zarar verme tehlikesiyle karşı karşıyaysa, çocuğunuzun sağlık kuruluşunu aramanın zamanı gelmiştir.